کد مطلب:33411
شنبه 1 فروردين 1394
آمار بازدید:18
خداوند كه قادر بود دشمنان دين را در هر لحظه از بين ببرد و پيغمبر و حجت خود را بر آنها مسلّط فرمايد چرا نفرمود؟
افرادي كه راه باطل را مي پيمايند در واقع بيمارند و يكي از برنامه هاي پيغمبران و جانشينان آنها معالجه ي اينگونه افراد مي باشد آيا علاج آنها از بين بردن است؟ آيا بيمار جسمي را در بيمارستان از بين مي برند يا آنكه از راه صحيح آنها از بهبودي مي دهند؟ اگر عضوي به مرض مهلكي مبتلا شد آنرا مي برند و به دور مي افكند يا تا جايي كه قدرت داشته باشند - مي كوشند آنرا علاج كنند؟ دكتر قدرت دارد با تزريق داروي زهرآگين بيمار را بكشد امّا اين كار را نمي كند زيرا برخلاف عقل و انسانيّت و بشر دوستي است .
پروردگار عالم هم براي علاج اشخاصي كه به مرض بي ايماني مبتلا هستند پيامبران و جانشينان آنها را فرستاده تا اين بيماران را علاج كنند .
اگر در اثر گوش دادن به حرفهاي آنها راه راست پيمودند از مرض روحي شفا يافته كفر و شرك و ظلم و جنايت و ساير امراض روحي آنها علاج پيدا مي كنند و اگر عمداً خلاف كردند و از روي سوء اختيار خود گوش به فرمان هاي آنها ندادند و به كفر و شرك و ساير صفات بد از دنيا رفتند ، در آخرت به جزاي عمل خود مي رسند .
« فمن يعمل مثقال ذرة خيراً يره و من يعمل مثال ذرة شراً يره ، هر عمل خوب و بدي در قيامت در مقابل افراد مجسم مي شود هر كس كار خوب و بد خود را مي بيند و به نتيجه عمل خود مي رسد » و اصولاً چون هدف از خلقت بشر تكامل اختياري اوست حكمت خدا چنين اقتضا كرده است كه انسان را آزاد بگذارد و به او عقل و شهوت عنايت كند و راهنماياني بفرستد تا او به اراده و اختيار خود راه سعادت را بپيمايد .
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.